Tanrının Çocukları

Akşamları her gölge bir deve dönüşürdü sokaklarda; her kuytu haydut yatağına, her fısıltı çığlığa, her heyecan gözyaşına…

Sokaklarda hayaller buğulu bir perdeyle gölgelenir, huzur silinir, tanıdık sesler unutulurdu; aile desteğinden yoksun, yarı aç yarı tok, sevgisiz ve güvensiz, kalbi kırık, boynu bükük yaşanırdı sokaklarda.

Geceleri sokaklar, iyiliğe düşmandı.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir