Kent Öyküleri

Hiçbir zaman başkaları gibi sevemedim. Kurgulaşmış aşklarım olmadı.  

Belirlir rotalarda ilerleyen ilişkilerin kaptanı olamadım. Ne  
hikmetse, “sevgilim” dyeceğim kişiye, olduğunca saflığımla, makyajsız,  maskesiz gittim. Her zamanda karşımda kat kat üstüne maskelerle karşılaştım. Karşımdakine verdiğim değer adeta, benim DEĞERSİZLİĞİM oldu.
Hiçbir zaman alışılmış çizgilerde sevilemedim. Taaşuk-u Talat ve Fitnat romanının satırlarına değer yaşanmışlıklara imza atamadım. Ne bir roma sayfasına, ne de şii mısralarına renk olamadım. Sadece, sevgilimin ruhunda bir gökkuşağı yaratmayı başardım. Tabi, verdiğimin  
hep bir fazlası beklendi. Tatminsizlikleri yüzünden sonunda suçlu olan  ben oldum. Mahkumiyetim; çekip gitmek…
    
Hiçbir zaman sizin bildiğiniz aşkları yaşayamadım…