Kartal Kayalıkları

Olanlar olmuştu… Sinan, ilkokulu bitirdikten sonra okumaya son vermişti.  Arkadaşları ortaokula gidip gelirken, o içini çekerek onları izlemeyle yetiniyordu. Artık köyde çobanlıktan öte onu bekleyen bir seçenek yoktu. Bunu düşündükçe canı sıkılıyor, üzülüyor,  kendisine kızıyordu.
             
Akıllı, atak, becerikli ve her şeye yatkın birisiydi. En iyi çoban, en yaramaz çocuk oydu. Nerde ilginç, olağandışı, korkunç, serüven dolu şeyler varsa, onu buluyordu. Yıldırımlar onun yanı başında çakıyor, karayılanlar onun karşısına dikiliyordu.  Bütün bu olup bitenleri anlamaya çalışırken, kitaplarla tanışıyor. İşte o andan itibaren her şey değişmeye başlıyor.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir