Güzel Karanlık

Franco (ölümü: 1975) sonrası İspanyol romanını temsil eden genç romancıların sayısı kıskanılacak boyutlarda. Günümüz İspanyol edebiyatının `sevgili çocuğu’ olan roman, aynı zamanda, tam bir soy-sop araştırması. Özellikle de 1980’li yıllarda yayınlanmaya başlayan ve ilginç öyküler anlatarak İspanya tarihini yeniden yazan `Nueva Narrativa’ (Yeni Anlatı) yazarları için. Bu romancılardan biri olan Antonio Munäz Molina (1952) yapıtlarıyla birçok ödül aldı: Eleştiri Ödülü (1987), Ulusal Edebiyat Ödülü (1987), Planeta Ödülü (1991), Ulusal Edebiyat Ödülü (1992). Molina, Güzel Karanlık’ta, `Nueva Narrativa’nın kurgu yöntemiyle, anlatısını polisiye roman yapısı üzerine oturtuyor. İç savaş sonrası yenikler arasında hesaplaşma, hain- kahramanlar, kahraman-hainler, yazgı yönlendirici kışkırtıcı ajanlar, yeraltına inmiş devrimci şef polis komiserleri, eşanlı yaşanan şimdi ve geçmiş: İhanet ve adam öldürmenin karışık stratejisi içinde, bir kurban-cellat, yirmi yıl arayla iki kurban-hain, birbirine benzeyen ve gizlice tek ve aynı kişi olan iki seven ve sevilen kadın; bunların yazgılarını düzenleyen, günışığında devrimci, karanlıkta polis komiseri olan Beltenebros. İnsanı derinlemesine sarsan, bir solukta okunan gerçek bir roman.