Gölgelerin Gözleri

Kuzeyin ve güneyin, doğunun ve batının sancısını topla. Doldur bir tekneye. Harcına dünü, bugünü, yarını kat, kar olabildiğince. Gülüyor musun Sokrat? Böyleyiz işte, arıyoruz kendimizi ayağa kalktığımız andan beri. Yıkılsın temeli ve çatısı çöksün. Her ev koca bir dağ, içinde metan saklayan, patlamaya hazır volkan, kan, gözyaşı, salya, sümük. Ey kötülük! Yolun uzun mu daha? Nabzın son vuruşudur pişmanlığın parçalanmış sesi. 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir